?

NGIPUK IPUK SASTRA LAN BUDAYA JAWI

SINAWUNG ING SEKAR DHANDHANGGULA

Jroning kidung akeh wewarah di

Sabda tama miwah keh tuladha

Sarwi ngewrat piwulang reh

Sarta pakarti luhur

Prayoga lamun den tindaki

Tamtu manggih raharja

Ing salaminipun

Nebihaken ing panyedha

Nglatih dhiri kulina remen makarti

Weh rahayuning angga

Sastra edi sekeca kapyarsi

Sinartanan andhap asoring lampah

Satuhu mundhak pakoleh

Sok sinten kang andulu

Sanget nggenya kapranan ati

Muji pangalembana

Mring tumindakipun

Nunten ngudi murih bisa

Nguri-nguri tilarane kang nyuwargi

Dadya wajibing putra

Nadyan wasis keh sastra ngentasi

Prasasat kabeh basa sadonya

Nging lirwa basane dhewe

Katon wagu tur saru

Lamun nabda aminggrang-minggring

Basa alus tan pana

Leres napa luput

Repote yen lunga sanja

Tuni krama yen cluluk anglelingsemi

Dadi rasaning kanca

Basa iku matis tur pratitis

Lamun kaconggah angripta sastra

Karya sengseme wong akeh

Racake njur kayungyun

Pingin nyelak arsa ngresepi

Awit kapadan karsa

Wuwuse ginugu

Nyengkuyug adeging praja

Awewarta nyipta tentrem wong sanagri

Mrih samya ngraos mulya

Pra priyagung wus anabda sami

Yen kita kedah marsudi basa

Sastra edi tan nyerweteh

Bangsa bakal jinunjung

Marga nggenya anguri-nguri

Sastra dhaerah nika

Kedah den gegilut

Upamine sastra Jawa

Awit iku sejatine angel yekti

Eman yen kasingkura